Financieringsstructuur

De onderneming in deze zaak is de (indirecte) aandeelhouder van zo’n 120 verschillende werkmaatschappijen. Het bedrijf is hoofdzakelijk gefinancierd met eigen vermogen van de aandeelhouders en met een vreemd vermogen van een groep financiers (leningen en kredietfaciliteiten). De groep financiers bestaat uit een aantal financieringsfondsen en een financier.

De kredietverschaffing door de financier en één van de financieringsfondsen is vastgelegd in een kredietovereenkomst. Een derde partij treedt onder de kredietovereenkomst op als zekerhedenagent. De onderneming, haar aandeelhouders en de dochtervennootschappen hebben zekerheden verstrekt en garanties afgegeven voor dit krediet. Dit zekerhedenpakket bestaat uit pandrechten op de aandelen in het bedrijf zelf en in verschillende dochtervennootschappen. Verder zijn er pandrechten gevestigd op vorderingen, roerende zaken en intellectuele-eigendomsrechten.

Het bedrijf heeft zich onder de kredietovereenkomst gecommitteerd om bepaalde financiële ratio’s te behalen, zoals het leverage ratio. Als het bedrijf niet aan deze afspraken voldoet, is de onderneming in verzuim. Hierdoor kan de zekerhedenagent de voor de kredietovereenkomst gevestigde zekerheden uit winnen.

Impact van corona

Voor de coronacrisis was de onderneming financieel gezond en aan het groeien. Maar door de coronacrisis moest het bedrijf voor lange periodes noodgedwongen sluiten en/of met slechts zeer beperkte capaciteit opereren. Dit heeft een behoorlijke impact gehad op de winstgevendheid en liquiditeit van het bedrijf. De verwachting is dat het businessmodel na de lockdown van begin 2021 weer tot bloei zal komen, waardoor de financiële positie weer gezond wordt en de winstgevendheid zal toenemen.

Hoewel de onderneming dus in de kern gezond is en binnen afzienbare tijd weer winstgevend zal zijn, kan de onderneming niet aan de verschuldigde rentelasten onder de kredietovereenkomst blijven voldoen.

Gesprekken met belangrijkste vermogensverschaffers

Om de financiële problemen het hoofd te kunnen bieden, is het bedrijf meermaals in overleg getreden met haar belangrijkste vermogensverschaffers. In de zomer van 2020 heeft de financier een aanvullende kredietlijn ter hoogte van € 5 miljoen ter beschikking gesteld. Ook de aandeelhouders hebben een bedrag van € 3 miljoen in het bedrijf gestopt en zich daarbovenop ook nog eens gecommitteerd voor een aanvullend bedrag van € 2 miljoen aan liquiditeit.

Er wordt verwacht dat in 2021 aanvullende liquiditeit noodzakelijk is. De onderneming heeft daarom een voorstel gedaan aan het financieringsfonds. Dit voorstel houdt in dat één van de aandeelhouders bereid was om een aanvullende kapitaal- en liquiditeitsinjectie te doen voor een bedrag van € 4 miljoen. Als voorwaarde moet het financieringsfonds akkoord gaan met een tijdelijk uitstel van de rentebetalingen. Een andere voorwaarde was dat het financieringsfonds geen beroep zou doen op verzuim wegens schending van bepaalde financiële afspraken onder de kredietovereenkomst. Zonder deze oplossing is faillissement het enige realistische alternatief wat nadelige gevolgen heeft voor de gezamenlijke schuldeisers.

Het financieringsfonds heeft echter niet ingestemd met het voorstel tot uitstel van de rentebetalingen. Hierdoor bevindt de onderneming zich in een toestand waarin het aannemelijk is dat zij met het betalen van haar schulden niet zal kunnen voortgaan. De onderneming is dan ook begonnen met het voorbereiden van haar akkoord.

Verzuim van kredietovereenkomst

Op 25 januari 2021 heeft het financieringsfonds beroep gedaan op meerdere verzuimgronden onder de kredietovereenkomst. Dit houdt in dat het financieringsfonds alle bedragen onder de kredietovereenkomst in 1 keer kan opeisen en zekerheden kan gaan uitwinnen. Gezien haar financiële situatie is het bedrijf niet in staat om de bedragen terug te balen. Het is dan ook reëel dat op korte termijn de zekerheden worden uitgewonnen. Het bedrijf heeft de rechtbank dan ook verzocht om een afkoelingsperiode van 4 maanden af te kondigen voor haar schuldeisers onder de krediet- en intercrediteurenovereenkomst.

Beslissing rechtbank

Door een WHOA-akkoord kan de onderneming gecontinueerd worden. Een tijdelijke adempauze en aanvullende financiering is daarvoor noodzakelijk. Met het akkoord kan een hogere uitkering aan de schuldeisers plaatsvinden dan in geval van faillissement, dat zonder totstandkoming van een afkoelingsperiode onafwendbaar zal zijn. De belangen van de gezamenlijke schuldeisers zijn dan ook bij een afkoelingsperiode gebaad. Het verzoek is dan ook door de rechtbank toegewezen. Wel ziet de rechtbank aanleiding om de afkoelingsperiode voor slechts 2 maanden af te kondigen. Na afloop van de termijn kan om verlenging worden verzocht.

‍